Historia Blogera

Mój blog był potworkiem, pomiotem niewiedzy i szaleństwa. Narodził się nagle, a jego imię podpowiedział jakiś chochlik. Szepnął do ucha haczyki.org, a potwór zawył w czeluściach internetu. Wtedy nie wiedziałem, że jestem naiwny, pokochałem jak swoje i starałem się wychować. Minął rok, a potwór umiera. Jak mogłem na to pozwolić? Dziś już wiem, gdzie popełniłem błąd.

Poznajmy się, jestem Patryk. Pani w przedszkolu mówiła mi, że mam zdolności przywódcze. Zawsze czułem, że jest mi pisane coś wielkiego. Potem wiele osób podpowiadało – Patryk, masz do tego talent, zajmij się tym, a zmienisz coś na świecie. Łatwizna, cóż mi może stanąć na drodze? No właśnie, ja sam.

Kto nie czyta, ten nie skacze. Hop, hop, hop. Nadal siedzisz? W takim razie będziesz słabym blogerem. Książki to 20% Twojego sukcesu, a ja znam kilka, które otworzą Ci oczy. Sam dopiero co byłem ślepy i potykałem się o własny mózg, który zabarykadował się za pewnymi schematami myślowymi. Dobry bloger z łatwością uwalnia się z własnych nawyków, rutyny i rytuałów. Uwalniam się. Dobry bloger czyta.

Dziś królestwem internetu rządzi król Content. Jest to król wszystkich królów, a jego trubadurzy rozgłaszają o nim tylko dobre opowieści. Główne przesłanie jego rządów brzmi: Twórz treść jak najwyższej jakości, a zdobędziesz kolegów! Cóż, okazało się to tylko propagandą. Królewskie życie Contentu nie jest tak kolorowe jak się wydaje, bo to nie Content rządzi. Więc kto?

Bardzo lubiłem swojego Dziadka. Miał równie krzaczaste brwi co ja i ogromną charyzmę na tle wioski. Uparcie dążył przez życie. Co ciekawsze, miał w sobie wszystkie cechy dobrego blogera, chociaż internet za jego świetności nawet nie istniał. Kim jest bloger? Otóż wszyscy są blogerami, cała populacja ludzka. Ci zaszufladkowani po prostu mają swoje strony internetowe i to ich wyróżnia na tle reszty. Pewnie myślisz - O co mu chodzi? Już wyjaśniam na przykładzie mojego Dziadka.

Blog bez IDEI, jest jak samochód bez silnika. Patrzę na niego z boku, wszystko wygląda w porządku, karoseria błyszczy w słońcu. Przyciąga uwagę. Problem tylko, że ten pojazd nigdzie mnie nie powiezie, nie pozostanę z nim na dłużej niż tylko na mgnienie mojego zainteresowania. Jakieś 9 sekund. Blog bez IDEI to tylko karoseria, jego widok porywa mnie tylko na chwilę.

Stworzyłem dla siebie listę kontrolną genialnego wpisu na blog. Dzielę się nią, choć będzie ona ulegać zapewne zmianom. Ciągle się uczę. Zasada takiej listy jest prosta. Na jak najwięcej pytań należy udzielić odpowiedzi TAK.